نقش دل

دختران قالی دار را علم کردند.

یک دانه قرمز، یک دانه کبود، شد " دل "
دخترک به خنده، تیری از میانش رد کرد
اشک از چشم " شانه " لبریز شد،
نقش ها را آب برد

آنچه بر جای ماند، تارهای بی پود بود و نمیکت های خالی

دخترکان را " کار " برده بود

شیدا محمدی